Degustacja i ocena wina: wygląd

Wygląd wina, czyli jego kolor, barwa, odcień, klarowność oraz blask może wiele powiedzieć o jakości wina, jego wieku, surowcu, z jakiego zostało zrobione, a także zdradzić jego wady. Analiza wyglądu wina jest zawsze pierwszym etapem jego oceny.

Postępowanie:

1. Spojrzenie na kieliszek z góry (pionowe) umożliwia dostrzeżenie połysku wina, klarowności, głębi koloru oraz potencjalnych wad, jak bąbelki czy zmętnienie.
2. Spojrzenie na kieliszek trzymany pod kątem 30^o-45^o pozwala na ocenę barwy i odcienia wina, a także jego połysku lub obecnych wad.

Kluczowe w ocenie wyglądu wina są czysty, przezroczysty kieliszek oraz odpowiednie światło. Kładąc lub trzymając kartkę białego papieru za kieliszkiem sprawiamy, że światło ulega odbiciu, oświetlając wino i umożliwiając prawidłową ocenę.

Klarowność:

Wszystkie wina powinny być klarowne, tzn. przejrzyste oraz wolne od unoszących się osadów czy drobin. Połysk wina można porównać do blasku perły. Kryształowo czyste wino, z połyskiem, prezentuje się żywo, zdrowo, wyróżnia się na tle innych win (1 pkt w arkuszu). Wino przezroczyste jest klarowne ale pozbawione blasku (0,5 pkt). Wino mętne jest wadliwe (może oznaczać zakażone wino), jest nieprzejrzyste, matowe, dają się w nim zauważyć pływające drobiny (0 pkt). Jeżeli oceniamy wina stabilne, nie musujące, bąbelki gazu są uważane za wadę (0 pkt).

Kolor:

Podział win owocowych (nie gronowych) ze względu na kolor samego wina czy surowca z jakiego zostało zrobione jest niezwykle trudny. Dla przykładu owoce dzikiej róży (rosa canina) są czerwone ale wino z nich zrobione jest powszechnie uważane za białe. Rozróżnienie win owocowych na białe lub czerwone nie jest jednak tematem tego artykułu. Żywa, przyjemna barwa wina czerwonego może zawierać się w przedziale od jasnej czerwieni do niemal czerni. Przy czym ciemniejsza, głębsza czerwień jest często brana pochopnie za oznakę wina o bardzo dobrej jakości. Wina białe odznaczają się spektrum od słomkowego, przez odcienie żółtego i złotego, do koloru bursztynu i herbaty (1 pkt). Wino niemal bezbarwne lub odbarwione (wino czerwone, z którego „wypadł” barwnik) oraz wino brunatne lub o brązowym odcieniu (skutek nadmiernego utlenienia) są wadliwe (0 pkt).

Analiza wyglądu wina jest właściwie najprostszym etapem jego oceny. Jest jednak ważna, ponieważ wygląd może (lecz nie musi) świadczyć o jakości trunku. Wino o żywej, miłej dla oka barwie i blasku obiecuje dalsze przyjemne doznania. Natomiast mętne, zbrunatniałe lub pozbawione koloru wino będzie zapewne serią dalszych porażek.